درباره زایندهرود بر اساس انصاف عمل نشد/در دولت قبل شعار انتقال آب دادند اما اقدامی نکردند
تاریخ انتشار: ۱۱ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۶۸۴۳۵
رئیس کمیسیون ویژه آب و مناطق کمبرخوردار شورای اسلامی شهر اصفهان گفت: مدیران قبلی استان طرح انتقال آب از دریا به اصفهان و آب بهشتآباد را مد نظر داشتند اما در این زمینه اقدام خاصی صورت نگرفت، بنابراین مدیریت فعلی استان علاوه بر استفاده از آب دریا، راههای جدید برای احیای زایندهرود را دنبال میکند.
به گزارش خبرنگار ایمنا، از حدود دو، سه دهه قبل به دلیل بارگذاری مضاعف و خارج از تحمل حوضه آبریز زایندهرود، افزایش جمعیت و برداشتهای اضطراری و کاهش نزولات آسمانی حوضه آبریز زایندهرود با مشکلات مختلفی چون کمآبی، آلودگیهای زیست محیطی و خشکی آبخوانها مواجه شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بهتازگی در دولت سیزدهم طرحهای انتقال آب از دریا کلید خورد؛ سیدرضا مرتضوی استاندار اصفهان در خصوص روند پیشرفت این پروژه اعلام کرد: تاکنون حدود ۳۶۵ کیلومتر این مسیر طی و ترانشهگذاری شده است. همچنین تقریباً دو سوم مسیر لوله گذاری شده و با سرعت قابل قبولی پروژه در حال پیشرفت است، این پروژه از شهریور سال گذشته آغاز شده و تاکنون یک سوم مسیر طی شده است و در تلاش هستیم دو تا سه سال آینده پروژه به کلی اجرایی شود.
از جمله اقدامات دیگری که در دوره جدید مدیریت شهری اتفاق افتاد تشکیل کمیسیون ویژه آب و مناطق کمبرخوردار در شورای اسلامی شهر اصفهان است که با تمرکز بیشتری موضوع آب اصفهان را پیگیری میکند. مجید نادرالاصلی، رئیس کمیسیون ویژه آب و مناطق کمبرخوردار شورای اسلامی شهر اصفهان با حضور در خبرگزاری ایمنا به سوالات خبرنگاران ایمنا در این خصوص پاسخ داد.
فریاد العطش اصفهان بالا استایمنا: با توجه به ماهیت این کمیسیون تاکنون چه اقداماتی در این زمینه انجام شده که کارساز بوده است؟
نادرالاصلی: اصفهان در حال حاضر درگیر مجموعه معضلاتی است که ناشی از جاری نبودن زایندهرود است و این بزرگترین معضل برای اصفهان است که در فضاهای مختلف برای آن ایجاد شده است؛ بهطوری که فریاد العطش اصفهان بالا است، زیرا رودخانه زایندهرود آنچنان زبان خشک خود را نشان مردم میدهد که فریاد آن کمتر از «العطش» نیست.
در این فرصت میخواهم اتفاقی که برای اصفهانِ مظلوم افتاده است را بیان کنم، اصفهانی که بسیاری او را زیادهخواه و خودخواه دانستند و برخی نیز گفتند «چو دخلت نیست، خرج آهستهتر کن» اما مردم اصفهان در تاریخ هفت هزار ساله خود ثابت کردند که دخل اصفهان نه تنها بسیار پر است بلکه از این دخل به قدری برکت آمده که دیگران را نیز بهرهمند کردهاند. این موضوع را میتوان در جغرافیای اصفهان مشاهده کرد زیرا یکی از مراکز اصلی لجستیک کشور است.
برای زایندهرود از قدیم برنامهریزی کردند و اگر همان زایندهرود باقی میماند ما کمبود آب نداشتیم. در سال جاری حجم آب موجود پشت سد زایندهرود نسبت به سالهای ۹۸ تا ۱۴۰۱ اگر بیشتر از دو برابر نباشد، کمتر نیست اما مردم اصفهان امروز از بیآبی شرب فریاد العطش سر میدهند.
زایندهرود زیر سر اصفهان است اما سو مدیریتها موجب شده که مردم ما آب برای شرب و نظافت نداشته باشند؛ شاید بتوان با بیبرقی روزگار گذراند اما با بیآبی نمیتوان زندگی کرد.
از سال ۷۸ نسبت به دخل آب اصفهان درخواستهایی مطرح شد که مابهازایی نداشت و بر اساس انصاف عمل نشد که نتیجه آن، بحران امروز این کلانشهر است؛ البته سوءمدیریتها در مجموعه مدیریت شهری نیز به این بحران دامن زد.
بارندگیها در فصول بارندگی در اصفهان کم نبوده است و میتوانستیم با ایجاد زیرساختهای مناسب و سرمایهگذاری در راستای هدایت آبهای سطحی از شدت این بحران بکاهیم؛ ۴۰۰ سال پیش برای این منظور در اصفهان مادیهایی ایجاد کردند اما ما نتوانستیم امروز این جریان آب جاری در خیابانها را به مادیها و رودخانه شهر هدایت کنیم، بنابراین درمییابیم که به مجموعهای از مسائل توجه نشده است، همچنین مصارف آب بالادست کنترل نشده است اما برای اصفهان همه چیز باید قانونی عمل شود.
اصفهان رتبه دوم صرفهجویی مصرف آب در کشور را دارد که نشان میدهد نسبت به دخل خود کنترل دارد و این در حالی است که این کلان شهر از بیآبی در رنج است، بنابراین مطالبهگری جدی از مدیریت آب کشور لازمه استفاده از ظرفیتهای استان برای تأمین است.
اگر تونل سوم که ۲۴ کیلومتر است، بهره برداری شود، نیاز به سد دارد و این در حالی است که زمین مورد نیاز آن را از مردم خریداری کردیم، مجوز ساخت سد صادر نمیشود.کنار آن طرح بهشتآباد را مطرح کردند و ۲۴ سال مدیریتهای مختلف روی طرح بهشت آباد تمرکز کردند اما وقتی میدانستیم انتهای راه بنبست است، باید مسیر جایگزین پیشبینی میشد این در حالی است که دوستان ما پشت دیوار ایستادهاند و میگویند بهشتآباد باید اجرایی شود.
مدیریت فعلی استان اصفهان تاکید دارد علاوه بر اینکه این راه را باز میکند، به راههای دیگر نیز توجه خواهد کرد، البته استاندار سابق اصفهان تاکید داشت تنها راه برون رفت اصفهان از مشکلات آبی دسترسی به آب دریا است اما تا قبل از سال ۱۴۰۰ هیچ اقدامی درباره انتقال آب دریا به اصفهان انجام نشده است.
ایمنا: یعنی به این موضوع واقف بودند که راه حل انتقال آب دریا به اصفهان است اما کاری انجام ندادند؟
نادرالاصلی: بله، همینطور است. استاندار اصفهان و رئیس شورای پنجم شهر اصفهان روزهای ابتدایی فعالیت مدیریت شهری ششم تاکید کردند که تنها راهکار برون رفت از مشکلات آبی اصفهان انتقال آب دریا است اما وقتی سوال کردیم چرا اقدامی انجام ندادید؟، گفتند نتوانستیم.
ایمنا: منظور از «نتوانستیم» چه بود؟
نادرالاصلی: نمیدانم، شاید توان انجام این کار را نداشتند یا نتوانستند وفاق ایجاد کنند که به نظر من مورد دوم درستتر است.
سالانه ۳۰ تا ۶۰ میلیون متر مکعب آب مورد نیاز صنعت اصفهان وابسته به زایندهرود استایمنا: مسئله آب اصفهان چگونه حل میشود؟
نادرالاصلی: مدیران قبلی استان طی ۲۴ سال گذشته برای نجات اصفهان از این شرایط، طرح انتقال آب از دریا به اصفهان و آب بهشتآباد را مد نظر داشتند اما در این زمینه نیز اقدام خاصی صورت نگرفت، بنابراین مدیریت فعلی استان علاوه بر استفاده از آب دریا، راههای جدید برای احیای زایندهرود را دنبال و مطالبهگری بحق و عاقلانه میکند و خود را پشت دیوار بتنی گرفتار نکرده است.
بهرغم استفاده از روش بازچرخانی آب در صنعت اصفهان بهویژه در فولاد مبارکه که در حد بالایی است، در حال حاضر نیاز آبی صنعت را از زایندهرود تأمین میکنیم در حالی که با استفاده از آب دریا سالانه بین ۳۰ تا ۶۰ میلیون متر مکعب آب مورد نیاز صنعت اصفهان که وابسته به زایندهرود است، از این طریق تأمین خواهد شد.
منظور ما این نیست که نگاهمان را از بهشتآباد برداریم اما دیوار بتنی جلوی راه ما قرار دارد، بنابراین باید راههای جایگزین را مد نظر قرار دهیم. صنعت نیاز به آب دارد و میفهمد آب زایندهرود را از حیات مردم این شهر میگیرد و برای صنعت مصرف میکند؛ هر چند بازچرخانی آب در صنعت اصفهان بهویژه فولاد مبارکه بهعنوان یک صنعت سبز در سطح بالایی است.
موضوع انتقال آب دریا از ۹ ماه پیش تاکنون در حال انجام بوده و بیش از نیمی از مسیر طی شده است که مدیریت شهری در این شرایط، نقشی حمایتگر، جریانساز، رسانهای و همگرا داشته است.
در این راستا به آنهایی که در بوق مخالفت میدمیدند، گفتیم راههای دیگری نیز وجود دارد؛ اینکه در استان اصفهان در شرایط کمآبی ۱.۲ میلیارد متر مکعب تا دو میلیارد متر مکعب در شرایط پر آبی، آب داریم و این عدد، حداقل میزان آب استان است و اگر مدیریت خوبی داشتیم وضعیت آبی منطقه غرب استان خوب بود.
البته بخشی از مشکلات کمآبی مربوط به نبود مدیریت صحیح مصرف است و بخش دیگر رفتن آب به سمت کارون و خلیج فارس است و ما نتوانستیم این مشکل را مدیریت کنیم اما در مقابل راههای دیگری پیدا کردیم، در دولتهای گذشته بهرغم اینکه استانهای دیگر مطالعات را انجام دادهاند اما برای اصفهان هیچ کسی توجه نکرد.
در زاگرس به عنوان منطقه دامپروری و آبخوان داری کشور، این امکان وجود داشت که فرصتهای بهتری را با بسیج امکانات برای رشد و توسعه این منطقه فراهم آورد اما انجام نشد، هر چند اتفاقات خوبی نیز در این زمینه افتاده است اما همچنان شاهد مهاجرت از این منطقه به سمت اصفهان هستیم.
مدیریت استان در حال حاضر نمیتواند اعتراضی نسبت به برداشت آب از زایندهرود داشته باشد، از اینرو باید به دنبال منابع جایگزین برای آن باشیم؛ مدیریت امروز استان اصفهان در اقدامی شجاعانه راههایی برای برون رفت از مشکلات آبی پیدا کرده است.
ایمنا: کلان رویکرد برای رفع مشکل آب چیست؟
نادرالاصلی: هرچند انتقال آب دریا به اصفهان مشکل زایندهرود، محیط زیست شهر و آب شرب و اشتغال را رفع نمیکند اما معتقدیم مسکنی است تا آب را به صنعت برسانیم و آبی که صنعت از زایندهرود استفاده میکند را جدا کنیم.
همچنین طرحهای آبی مصوب اما معطل مانده این استان در یک اقدام شجاعانه، راههای جایگزین و جدیدی را پیدا کرده است، چراکه راه حل استفاده از آب دریا تنها مسکنی برای استفاده صنعت در این استان است و مشکلات زیستمحیطی، اشتغال، شرب و کشاورزی آن را رفع نخواهد کرد.
مدیریت استان با حمایتهای معنایی و بیدریغ خود، طرحی که اجرا نشده بود را اجرا میکند.
مسئله بعدی نگاه به درون استان است که میتواند برای اصفهان بسیار نجاتبخش و مؤثر باشد؛ مدیریت استان با ارائه امتیازاتی به مدیریت شهری در ازای کمک مالی آن به استان نیز یک فرصت طلایی برای اصفهان را رقم خواهد زد تا بتوان این کلانشهر را از شیب تند مشکلات زیستمحیطی، درمانی، کمبود آب شرب و از همه مهمتر پدیده فرونشست نجات داد.
استان اصفهان برای تأمین آب هیچگونه منابع استانی و منبع درآمدی ملی ندارد و باید در خصوص اینکه در این استان ظرفیتهای خوبی برای تأمین وجود دارد، یک مطالبهگری جدی از مدیریت آب کشور داشته باشیم.
کد خبر 676328منبع: ایمنا
کلیدواژه: مجید نادرالاصلی بحران کم آبی کم آبی بحران بی آبی شهر مدیریت شهری کلانشهر شهرداری اصفهان برنامه ریزی شهری شهرداری شهروند طرح بهشت آباد طرح انتقال آب بهشت آباد طرح انتقال آب بی آبی در اصفهان عضو شورای شهر اصفهان راهکار مشکلات اصفهان کمبود منابع آبی تامین آب شرب پایدار سازگاری با کم آبی رودخانه زاینده رود خشکی زاینده رود حوضه آبریز زاینده رود شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق استفاده از آب دریا دریا به اصفهان زاینده رود انتقال آب دریا استان اصفهان مدیریت شهری برای اصفهان صنعت اصفهان شهر اصفهان بهشت آباد متر مکعب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۶۸۴۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پیشتازی خاندانهای نصفجهان؛ از تحریم تنباکو تا رهایی از وابستگی غرب در دوران مشروطه
اصفهان همواره مهد اولینها بوده و بر این اساس بسیاری در این خطه حضور داشتند که اولینها را رقم زدند و پیشقراول مسیری بودند که تا امروز و پس از گذشت قرنها ادامهدار بوده، از پیشگامی در نهضت تنباکو تا تلاش برای رهایی از وابستگی به غرب آن هم در زمانی که شاید این مفاهیم، رواج چندانی نداشته است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، اصفهان و نصفجهان همواره مهد اولینها بوده و بر این اساس بسیاری در این خطه حضور داشتند که اولینها را رقم زدند و پیشقراول مسیری بودند که تا امروز و پس از گذشت قرنها ادامهدار بوده است؛ بهعنوان مثال پیش از موضوع نهضت تنباکو سیاست فهم احساس خطر کردند و بر همین اساس اولین شخصی که متوجه خطر این موضوع شد، آقانجفی از علمای سرشناس اصفهان بود؛ راهکار او این بود که فتوا دهد و خریدوفروش تنباکو را برای مردم حرام اعلام کند.
بر این اساس بسیاری از ما نام خاندانهای فراوانی از جمله آقانجفی، امین، کلباسی، اژهای و… را شنیدیم که نقشآفرینی فراوانی در تاریخ این شهر داشتهاند و بر همین اساس محمود فروزبخش نویسنده و اصفهانپژوه به خبرنگار ایمنا اظهار کرد: مهمترین خاندان علمی اصفهان خاندان نجفی است که از شیخ محمدتقی رازی استاد میرزای شیرازی آغاز میشود.
وی با بیان اینکه پسر او محمدباقر نجفی است که رئیس حوزه علمیه اصفهان بوده و فرزندانش نیز آقانجفی، شیخ محمدحسین، حاج آقا نورالله و شیخ جمال هستند، افزود: آقا نجفی زعیم حوزه اصفهان بود که اولین فتوای تحریم تنباکو در اصفهان را داد، همچنین مبارزه با بهائیت را در دستورکار داشته است.
این نویسنده و اصفهانپژوه تصریح کرد: شیخ محمد حسین نیز در نجف فوت میکند و پسر او شیخ محمدرضا است که استاد امام خمینی (ره) و نویسنده کتاب نقد فلسفه داروین و نگهدارنده حوزه علمیه در زمان اختناق رضاشاه است؛ حاجآقا نورالله نیز رهبر مشروطهخواهان اصفهان بود که خانه او امروزه خانه مشروطه نام گرفته و کتابی بهنام مقیم و مسافر دارد و در آن به زبان رمان از مشروطه دفاع کرده است.
فروزبخش با اشاره به اقدامات حاجآقا نورالله نجفی گفت: تأسیس بیمارستان خورشید، انجمن صفاخانه، شرکت اسلامیه (شرکت اسلامیه شرکتی سهامی عام و یکی از اولین و مهمترین کارخانههایی بود که در دوران مشروطه در ایران با هدف تأمین منسوجات مورد نیاز مردم ایران و مقابله با وابستگی به خارج، با تلاش و حمایت اغلب بازرگانان و علمای اصفهان و شیراز و کاشان، به ویژه آقا نجفی اصفهانی و نورالله نجفی اصفهانی در فروردین ۱۲۷۸ تأسیس شد.) و حمایت از مدارس و روزنامهها از اقدامات حاجآقا نورالله بوده که ریاست شرکت اسلامیه به عهده کازرونی بوده و از سویی جمعی از تجار و روحانیون به این نتیجه رسیدند از پارچه داخلی حمایت کرده و آن به اقصی نقاط جهان توزیع کنند.
وی با بیان اینکه شیخ جمال نیز مشروطهخواه بود که به تهران تبعید شد و آنجا همراه با شهید مدرس از مخالفان رضاشاه بود، خاطرنشان کد: یکی دیگر از خاندانهای مطرح، خاندان کلباسی است که افراد علمی زیادی دارند اما در مسائل سیاسی نبودند؛ رأس این خاندان محمدابراهیم کلباسی بود که مزار او پشت مسجد حکیم است و به زهد و تقوا شناخته میشود در واقع حاجی کلباسی و سید شفتی احیاکننده حوزه علمیه اصفهان در اوایل دوران قاجار بودند.
این نویسنده و اصفهانپژوه یادآور شد: از دیگر خاندانهای مطرح نیز خاندان اژهای هستند که شخصیت معروفشان ملاعلیاکبر اژهای است که فتوای جهاد با روس را دارد و از دیگر شخصیتهایشان نیز میرزا علیاکبر اژهای است که در بحث تحریم تنباکو به آقانجفی کمک کرد..
فروزبخش با بیان اینکه خاندان امین، مجلسی، درچهای، روضاتی، چهارسوقی، فشارکی، خاتونآبادی، خراسانی، بهشتی، صدر و شفتی از دیگر خاندانهای فعال در عرصه علمی هستند، عنوان کرد: همراهی پدر و همسر بانو امین و ساخت بیمارستان امین از نکات قابل توجه است.
به گزارش ایمنا، علمای ایرانی و خصوصاً اصفهانی با جایگاه ویژه خود در تاریخسازی، مدنیت، هنر و سیاست، فرهنگساز و شاخه اصلی درخت انسانیت شناخته میشوند؛ در واقع باید گفت این پیشگامان تاریخ و تمدن در جایجای تاریخ، چه با حضور مستقیم خود و چه از طریق تربیت شاگردان همواره شاخص، والا و گرامی بودهاند اما آنگونه که باید و شاید، به معرفی آنها نپرداختهایم و لازم است با سرلوحه قرار دادن تاریخ و تمدن خود، الگویی به عظمت تاریخ این دیار برای نسل جدید ارائه کنیم.
کد خبر 748194